- урён
- [عوريان]1. луч, лухт, луччак, бараҳна: тани урён, ханҷари урён2. маҷ. нодор, камбағал; гуруснаю урён; дашти урён дашти бедарахту гиёҳ; урёну бирён будани ҷое бедарахту бегиёҳу беоб ва тафсон будани ҷое
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.